Babam

Kahveyi artık niye sevmiyorum
Biliyormusun baba?
Çünkü hasretin kokuyor!
Anlıyor musun?

Varlığında
Nede çok içerdim gözlerinden şefkatle
Rengini kahvenin
Tatsız tuzsuz susuz da olsa baba

Çiseledikçe sevgin hafifler yağmur
Yüzü suyu hürmetine
Usul usul akarsın gönlüme
Bir dokunuşa diken diken tüylerim baba

Hayatın arka koltuğundasın hep
Usunu sarar bir sızı
Sızı ki gözlerinde rikkat uslu nehir
Yüreğin aşiyan nemli yapayalanız
Yaşamın hepten zehir baba...

Velhasıl taklit değil
Bu nasıl fasıl?
Dudakların iri ekşimsi mor
Bırak aklım gönül mezrasında otlasın
Düşmüş ömrün dürülü derde baba